U18 Avrupa Basketbol Şampiyonası'nda altın madalya kazanan U18 milli takımımızı Onur Coşkun sizler için değerlendirdi.

 

Teşekkürler Çocuklar

Basketbol gibi çok çalışmanın yanında salt yeteneklerine de mutlak ihtiyaç duyduğun ve onları her gün geliştirmekte olduğun bir spor dalında ülkemizde son yıllarda ‘’yetenek’’ anlamında en üst düzey oyuncuların bulunduğu ‘’95-96’’ jenerasyonu 18 Yaş Altı Avrupa Basketbol Şampiyonası’nda altın madalyanın sahibi oldu. ‘’79 ve 86-87’’ jenerasyonlarından sonra otoriteler tarafından altın kuşak olarak değerlendirilen bu oyuncuları Sakarya’daki Genç Erkekler Türkiye Şampiyonası’ndan beri izleme fırsatı buldum. Az çok basketbol bilgisine ve ön görüsüne sahip birisinin dahi sahadaki yetenekleri görmesinin çok zor olmadığı gibi bir gerçek varken benim için bu oyuncuları yaklaşık üç dört aydır izlemek ayrı bir keyif oldu. Gelin şimdi hep beraber kim takıma hangi anlamda katkı vermiş saha içinde neleri doğru yapmışız bunlara bir göz atalım.

Kendi adıma bir şey itiraf etmek gerekirse; milli takımımızın saha içi organizasyonu olarak turnuvadaki bazı ekiplerden hep birkaç adım geride olduğunu düşündüm. Yeteneklerinin turnuvada eşi benzeri olmadığından emin olsam da özellikle grup aşamasında koçun bazı tercihleri beni bu şekilde düşünmeye itti diyebilirim. Neyse ki çeyrek finalden itibaren oyuncularımızın bireysel yetenekleri kırılma anlarında saha içi organizasyon eksikliğimizin üstünü örtebilecek kadar iyiydi ki turnuvayı olması gereken yerde birincilik kürsüsünde tamamladık.

Kısa oyuncular ve özellikle oyun kurucu konusunda son dönemlerde ciddi bir sıkıntı çektiğimiz ortadaydı.  Bu jenerasyonda başta Kenan Sipahi olmak üzere; Cedi Osman, Okben Ulubay, Doğukan Şanlı, Kartal Özmızrak, Berk Uğurlu gibi isimlerin varlığı ilerisi için ülke basketbolu adına ciddi umut vermekte. Kenan’ın adı turnuva öncesinde olduğu gibi şimdi de Fenerbahçe Ülker ile anılırken Doğukan ve Kartal’ın hali hazırda Beşiktaş oyuncusu Berk’in Fenerbahçe oyuncusu Okben ve Cedi’nin de Efes oyuncusu olduğunu belirtmekte fayda var. Çok fazla istatistiksel detaylara girerek yazıyı boğmak gibi bir düşüncem yok fakat şu görsellere dikkat çekmek istiyorum;

 

 

Yukarıdaki görselde turnuvanın sayı anlamında liderlerini görüyorsunuz, gelin şimdi bizim kısa oyuncularımız skor katkısı anlamında takımımıza ne kadar katkı vermişler bunu inceleyip bir kıstas yoluna gidelim.

 

 

 

 

 

 

 

 

Yukarıdaki görseller kısa oyuncularımızın turnuva istatistiklerine ait. Turnuva boyunca bir takımın bir maçta ortalama 72 sayı attığını düşünürsek kısa oyuncularımızdan gelen 45 sayı ve 14 asist toplamları tek maç özelinde oldukça verimli. Anlatmak istediğim nokta; kaliteli kısa oyuncunun yetişmediği söylenir ya hani hep, yeni Ömer Onan yeni Hidayetler yeni Kerem Tunçeriler ne zaman gelecek diye sitemde bulunulur. İşte bu oyuncular kendi yaş kategorilerinde  kendi takımlarına turnuva boyunca Avrupa ülkeleri arasında hem nicelik hem nitelik bakımından en fazla katkı veren isimler oldu.

Kısa bir veri paylaşımıyla işin kağıt kısmını sonlandırarak asıl bahsetmek istediğim noktaya artık geçmek istiyorum. Şimdi üç önemli ve turnuva boyunca düzenli olarak katkı aldığımızı düşündüğüm uzun oyuncumuzun rakamlarını paylaşmak istiyorum;

 

 

Diğer parlak olarak nitelendirebileceğimiz iki jenerasyonumuzun aksine bu yaş grubunda öyle aman aman parlayan ve fark ettiren bir beş numara olmadığını belirtmek istiyorum. Turnuva genelinde de takımımızın kaderini çizen genelde kısa oyuncularımızın performansı olduğu için o kadar da dikkat çekmedi Kerem ve Emircan. Emircan maç başına yakaladığı üç blok ortalamasıyla içeride her ne kadar ciddi bir tehdit olsa da fiziğinin getirdiği dezavantaj yüzünden pota altında pozisyon bitirmekte zaman zaman oldukça zorlandığını belirtmekte fayda var. Benim burada asıl değinmek istediğim isim, ilk olarak basketbol piyasasına çıktığında yeni ‘’Hido’’ olarak lanse edilen ve tek ciddi eksiğinin oyun içinde yeteri kadar agresif olmaması olduğu söylenen ‘’James Metecan Birsen.’’ Turnuva boyunca zaman zaman üç numarada zaman zaman da dört numarada izledik onu. Litvanya’nın altın çocuğu Sabonis’in 11.4 ribaunt ortalamasıyla tamamladığı turnuvayı Metecan pozisyon ve size olarak bir hatta iki tık gerisinde olmasına rağmen 7.8 ribaunt ortalamasıyla tamamladı. Aldığı 27 dakikanın yarısında üç numaralı diğer yarısında dört numaralı pozisyonda oynayan ve bu denli istikrarlı ribaunt çekebilen bir oyuncudan aynı zamanda düzenli skor katkısı almak bu seviyelerde pek alışılmış bir durum değil. Metecan modern Avrupa Basketbolunun istediği bir dört numara gibi oynadı. Ribauntları topladı, şutuna ihtiyaç duyulan anlarda eli titremeden üç sayı çizgisinin gerisinden şut kaldırdı ve bu alanda turnuva lideri oldu, %56 üç sayı isabet yüzdesi yakalayarak. Oyun sıkıştığı anlarda hep eline baktığınız sorumluluk almasını beklediğiniz bir isim genelde vardır. Metecan da yetenekleri doğrultusunda bu isimlerden birisi ancak o turnuva boyunca yeteneklerinden dolayı olması muhtemel egosunu bir kenara bıraktı ve takımda yapılması gereken ne kadar kirli pis iş varsa hepsini yaptı. Sessiz sedasız hücum ribauntları toplayıp onları baskete dönüştürdü en ihtiyaç olunan anda faul çizgisine gitti. Takımı için ne gerekiyorsa yaptı bu genç adam.

Metecan değerlendirmesini biraz uzun tuttum farkındayım fakat herkes Kenan hakkında bir şeyler yazarken ben turnuvanın gizli kahramanı olarak gördüğüm bu oyuncu hakkında bir iki kelam etmezsem kendimi suçlu hissederdim. Turnuvanın en iyi beşine seçilmemesi ise FIBA’nın yaptığı bir haksızlık olarak benim kayıtlarımdaki yerini aldı bile. 

Şimdi hep o bahsetmek istediğim kısma geldik, yeteneklerini kullanmak dışında bu takım sahada neyi iyi yaptı ?

Takımımızın saha içi organizasyon anlamında biraz sıkıntılı olduğunu yukarıdaki satırlarımda belirttim. Bu denli organizasyon sıkıntısı çekmesek çok daha rahat yarı final ve final maçları oynayabilirdik diye düşünüyorum. Takımda şapkadan tavşan çıkarabilecek o kadar çok oyuncu varken ve rakiplerinin bu anlamda çok önündeyken bu kadar yakın skorlarla ve zorlanarak bitmesinin sebebi bence taktik tahtasında ve takım olgusunda yapılan bazı yanlışlardı. Şu noktaya değinmek istiyorum müsaadenizle;

Taktik tahtasında yanlışlar vardı, saha içi organizasyon eksikti ve sair yeteneklerinin dışında bu oyuncuların en iyi kullandıkları olgu arkadaşlıklarıydı. Bunu saha içine o kadar güzel yansıttılar ki grup maçlarını donarak izlediğim o berbat Litvanya kaynaklı linklerden ben bile anlayabiliyordum. Kenan turnike kaçırdığında, Metecan’ın bir şutu girmediğinde Berk gereksiz bir faul yaptığında saha içindeki ve kenardaki oyuncuların reaksiyonları o kadar içtendi ki diğer takımlardan farklı olarak en iyi yaptıkları şeyin bu olduğunu hemen anlayabiliyordunuz. Oyuncular birbirine o kadar çok güveniyordu ki onca yeteneklerine rağmen herkes egolarını bir kenara bırakıp elini taşın altına sokmuş, abilerinin yapamadıklarını yapmayı başarmışlardı, gerçek anlamda bir takım olmuşlardı. Bu olguyu destekleyen en ciddi örnek ise Kenan’ın hava limanında İsmail Şenol’un bir sorusuna verdiği cevapta gizli; ‘’ Mvp seçildim bu elbette güzel ama bu takımda 12 tane Mvp var hepsi en değerli oyuncu’’  Bu anı izlerken bu oyuncuların gerçekten takım olabilmeyi başardıklarını bir kez daha anladım. Takımın en önemli belki de en değerli oyuncusunun ağzından bu sözleri duymak gelecek adına bence yeteneklerden daha mühimdi. Büyüdüklerinde ve sorumluluk almaları gerektiğinde elini taşın altına sokabilecek 12 oyuncu ile ayrıldık turnuvadan.

Alt yaş gruplarında benim nazarımda madalyadan ziyade bu oyuncuların A takım seviyesinde ve sonrasında ne yaptıkları önemlidir. Önümüzde canlı 2005 örneği dururken, bu oyuncuların gelişimlerini nasıl devam ettireceği, takımlarında kenarda yetenek anlamında kendilerinden vasat oyuncuların arkasından havlu mu sallayacakları yoksa ciddi süreler alıp takımlarının hangi seviyede olursa olsun birer parçası mı olacakları kariyerleri açısından oldukça belirleyici bir unsur olacak. Diğer yaş gruplarında ayrı bir yerde tuttuğum bu jenerasyonun bana göre bir avantajı da takımlarında kendilerine değer verilmesi. Doğukan ve Kartal’ın turnuvadan hemen sonra Beşiktaş A takımına alındığı açıklandı. Kenan geçen sezon Tofaş’ta ciddi süreler ve sorumluluk aldı. Berk Fenerbahçe Ülker’de kısıtlı da olsa Metecan’la süre aldı ve kulübün iki oyuncuya ciddi anlamda güvendiği söyleniyor. Cedi Osman’ın bu sezon Anadolu Efes A Takım kadrosunda yer alacağı açıklandı. Bu gelişmeler gerçekten çok güzel.

Tek dileğim kendi yaş grubunun en iyisi olan bu oyuncuların doğru eğitmenlerle birlikte doğru bir şekilde gelişimlerine devam ederek her gün başka bir sporcuyu yutan bu düzende kaybolmamaları ve sanırım biraz da şansa ihtiyaçları olacak. Şans hep onlarla olsun, tebrikler ve teşekkürler bu gururu bizlere yaşattığınız için. 

Onur Coşkun