ben basketbolla ilköğretim 4. sınıfta tanıştım. ama basketbol konusunda çok iyi değildim, arkadaşlarım benimle oynamak istemiyordu, bu yüzden uzun bir süre (lise 1 e kadar)basketbolla alakamı kestim. sonra liseye başladım ve gördüm ki lisedeki arkadaşlarım futboldan daha çok basketbolla ilgileniyordu böylelikle bende basketbola başladım.ilk başladığımda durumum hiç iç açıcı değildi attığım şut potadan girmeyecek diye korkuyordum ve şutlarım berbat savunmam berbat diye utanıyor oynamaya pek yanaşmıyordum. arkadaşlarım ise iyi oynuyorlardı ve buda beni sinirlendiriyordu. sonunda hırs yaptım ve mahallemde kendi başıma şut vs. çalışmaya başladım. videolar izledim uyguladım. ve 3 ay içerisinde lisedeki en iyi basketbolcuya kafa tutar oldum. hoşuma da gidiyordu. maç atıyorduk , eskiden bana 15-20 fark atan arkadaşlarım şimdi ise benden 15-20 fark yer oldu. yavaş yavaş okulda havam artıyordu. hala lise 1 deyim ilk başladığımdaki oynayışım aklıma geldiğinde diyorum ki "vay be! ben böyle bir basketçi nasıl oldum."diyorum. ilk başladığımda topu tutmayı hatta sektirmeyi beceremezken şimdi ise 19 yıllık basketbol öğretmenime kafa tutuyorum ama yinede yeniyor tabi. hayalim ise bir takıma girip ailemi gururlandırmak.
EĞER BİR ŞEYİ İSTİYORSAN ONU BEKLEMEYECEKSİN KENDİN ONA GİDECEKSİN ben hep bu sözden yararlandım sizde benimseyin ve korkmayın istediğiniz şeyi cesaretinizi toplayıp yapın. boyum lise1 e başladığımda 1.78 di lise 1 bitecek neredeyse 1.85 olacağım . basketbolu çok seviyorum.
İletileri Göster
